viernes, febrero 22, 2008

Tot per la teca!



Sembla que l’aturada de les obres durant dos setmanes s’explica pels imprevistos sorgits en la compra de la teca, tasca que ha fet personalment el constructor.

La teca (Tectona grandis) és un arbre exòtic de Costa Rica (no és d’aquí) que es cultiva en grans extensions de terreny principalment a la zona de Guanacaste. Els arbres que es van seleccionar tenien uns 20 anys i un cop tallats els van haver de treure del bosc primer amb bous, després amb tractor i per últim amb excavadora que els carregava en un petit camió que els portaria fins al tràiler que veieu a la foto. Aquest gran tràiler els va transportar fins a l’assecadora de fusta del Instituto Tecnológico (va fer 5 viatges). Així doncs la logística d’extracció i transport dels troncs va ser ben laboriós i es va tardar molt més del que s’havia pensat. Amb això l’obra es va haver de parar dues setmanes doncs no hi havia la fusta que ja es necessitava per continuar treballant. Ahir dia 20 de febrer es va reiniciar, ja va arribar una primera part de la fusta i té molt bona pinta. D’aquí unes setmanes ja es començarà a veure com queda la teca.





Etiquetas:

Todo por la teca!



Parece que el paro de las obras durante dos semanas se explica por los imprevistos surgidos en la compra de la teca, tarea que ha hecho personalmente el constructor.

La teca (Tectona grandis) es un árbol exótico de Costa Rica (no es de aquí) que se cultiva en grandes extensiones de terreno principalmente en la zona de Guanacaste. Los árboles que se seleccionaron tenían unos 20 años y una vez cortados los tuvieron que sacar del bosque primero con bueyes, después con tractor y por último con excavadora que cargaba un pequeño camión que a su vez cargaría el gran trailer que veis en la foto. Este gran trailer los transportó hasta la secadora de madera de Instituto Tecnológico (hizo 5 viajes).
Así pues la logística de extracción y transporte de troncos fue muy laborioso y se tardó mucho más de lo previsto. Con todo esto la obra se tuvo que parar dos semanas pues no había la madera que ya se necesitaba para continuar trabajando. Ayer día 20 de febrero se reiniciaron los trabajos, ya llegó una primera parte de la madera y tiene muy buena pinta. En pocas semanas ya se empezará a ver como queda la teca. Actualizaremos info...

Etiquetas:

miércoles, febrero 20, 2008

Casado Tico Tour 2008 (cast.)



Llegan más visitas a nuestro hotel en construcción (parada). Esta vez son “los mismísimos” hermanos de Sonia, Javi-Fernan, Fernan-Javi, que son dos como uno pero hablan como 4. Después de 2 días de aclimatación sin moverse de casa se atrevieron a salir a la vida playachiquitera e incluso antes de ir a la playa pasaron por el establecimiento Vida Sana a comerse el plato popular tico: el casado.

Y una vez ya integrados y superado el jet-lag les faltó tiempo para dirigirse a tomar unas tapas al Maxi’s: “¿Qué no tienen anchoas?” Dice uno, “A ver si no van a tener bravas ni banderillas” murmura el otro. Al no haber bravas ni anchoas se conformaron con una langostita. Prometen volver a Manzanillo para darse un homenaje gastronómico marino durante la semana después de haber instalado luces, enchufes y estanterías en nuestra casa caribeña en reconstrucción. Da gusto tener unos vacacionistas tan motivados para el bricolaje!

(Próximamente en Youtube.com/casalodge, los Casado invirtiendo en finca bananera)

Etiquetas:

Casado Tico Tour 2008


Arriben més visites al nostre hotel en construcció. Aquesta vegada són els germans de la Sònia, Javi-Fernan, Fernan-Javi, que són dos com un però parlen com 4. Després d’un parell de dies d’aclimatació sense moure’s de casa es van atrevir a sortir a la vida playachiquitera i fins i tot abans d’anar a la platja van passar per l’establiment del barri Vida Sana a menjar el plat popular tico: el casado.

I una vegada ja integrats i superat el jet-lag els va faltar temps per dirigir-se a fer unes tapes al Maxi’s. “¿Qué no tienen anchoas?” Diu un, “A ver si no van a tener bravas ni banderillas” comenta l’altre. Al no haver ni braves ni anxoves es van conformar amb una llagosteta. Prometen tornar a Manzanillo per fer-se un homenatge gastronòmic marí durant la setmana després d’haver instalat llums, endolls i estanteries a la nostra casa caribenya en reconstrucció. Fa goig tenir uns “estiuejants” tan motivats pel bricolatge!

(Properament a youtube.com/casalodge, els Casado invertint en finca bananera)

Etiquetas:

Breaking News: Reinicio de obras



Hoy dia 20 de febrero se reinician las obras del hotel en construcción.
Ya era hora, dos semanitas de parón que ya contaré en un próxima entrada.

Etiquetas:

martes, febrero 12, 2008

HOTEL EN CONSTRUCCIÓN?



NO COMMENT

Etiquetas: ,

martes, febrero 05, 2008

Breaking News: Fotografia de la gallinota



La gallinota ha tornat.

Feia dies que no la veiem i a final de mes de gener la hem vist amb un exemplar més petit, possiblement la seva cria.

Anomenem gallinota a un au que popularment a Costa Rica es denomina Chirin-coco o Pone-pone. El seu nom científic és Aramides cajanea i és un au que rarament vola i que acostuma a viure en zones pantanoses amb vegetació densa i/o rierols on hi busca el seu menjar (practica la coprofagia, que vol dir que menja merda). S’espanta molt fàcilment i per això mateix li diem gallinota. Té un cant ben fort i identificable, normalment se la sent cap al tard i fins i tot de nit: chiriiiiiiiiiin-co-co, chiiiiiiirin-co-co.

No és fàcil fer-li una foto amb la nostra mini-càmara doncs fuig sempre ràpidament...però aquesta vegada la hem enganxat passejant pel nostre viver.

Continuen arribant animals al futur hotelet selvàtic, i encara que siguin dels que mengen merda, estem contents.

Etiquetas:

Breaking News: Fotografiamos a la "gallinota"



La gallinota ha vuelto.

Hacía días que no la observábamos y a final de mes de enero la hemos visto junto a un ejemplar más pequeño, posiblemente su cría.

Llamamos gallinota al ave que popularmente en Costa Rica se denomina Chirincoco o Pone-pone. El nombre científico es Aramides cajanea y es un ave que raramente vuela y que acostumbra a vivir en zonas con densa vegetación y arroyos o pantanos donde busca su comida (la Chirincoco practica la coprofagia). Es muy asustadiza y por eso mismo le llamamos gallinota. Tiene un canto bien fuerte y reconocible, normalmente se la oye al atardecer e incluso por la noche: chiriiiin-co-co, chiriiiiiiin-co-co.

No es fácil sacarle fotos con nuestra mini-cámara pues se asusta fácilmente…pero esta vez sí la hemos pillado paseando por nuestro vivero.

Continúan llegando animales al futuro hotelillo selvático, estamos contentos.


Etiquetas: